Mongolie: De Gobi Woestijn
Door: manonnieopreis
Blijf op de hoogte en volg Manon
14 Oktober 2010 | Mongolië, Dalandzadgad
Hallo kijkbuiskindertjes!
Hier zijn we weer, vers gewassen en verschoond na onze 7-daagse trip door de Gobi woestijn!
Eerst wat feitjes: De Gobi woestijn begint ten zuiden van de hoofdstad Ulan Bator in Mongolie. De Gobi is in totaal 1.295.000 vierkante kilometer groot en is dus meteen 1 van de grootste woenstijnen ter wereld! De woestijn strekt zich uit over het zuiden van Mongolie en het Noorden van China. Dit was voor ons al goed te zien vanuit de trein die dwars door de Gobi woestijn heen gaat.
De Gobi woestijn is niet wat men verwacht van een woestijn. Normaal denkt men aan zanderige vlakten. Dit alles integendeel; voor het grootste gedeelte bestaat de Gobi woestijn uit rotsen en prachtige landschappen en voornamelijk 1 grote leegte met hier en daar en verdwaalde kudde kamelen, schapen, geiten en/of paarden.
Onze trip begon donderdagochtend om 09.00 uur. Onze chauffeur heet Batar (wat zoiets betekent als 'held' in het Mongools) en onze gids Zolzaya.
We hebben Batar maar meteen omgedoopt tot 'Shumacher' want wat kan die vent rijden over de 'Mongoolse snelweg' Lees: ER ZIJN HIER HELEMAAL GEEN WEGEN! Alleen wat oude bandensporen die aangeven welke richting je moet nemen.
We zijn in totaal met z'n 5-en. Matthias en ik, nog een Nederlandse jongen, een Koreaanse dame en een Italiaanse dame, erg gemixt gezelschap dus!
Onze host van het Guesthouse gaf aan dat haar chauffeurs een antenne in hun hoofd hebben zitten om onze gastfamilies te vinden. In Mongolie leven met name Nomaden in hutten die ze 'Ger' noemen. Deze Ger is gemaakt van een houten constructie bedekt met vilt aan de buitenkant. Er is geen elektriciteit en geen stromend water. U begrijpt: Niet douchen en romantisch kaarslicht om je hoofd bij te stoten aan het plafond.
Afijn, die antenne in het hoofd van de chauffeur wordt 'Mongoolse intuitie' genoemd. Ik denk echter dat zijn antenne gewoon in zijn mobiele telefoon zat die bij tijd en wijlen gebruikt kon worden als we een grote stad naderden ;-)
Op onze trip hebben we een hele hoop prachtige dingen gezien. Zo zijn we bij zandduinen geweest die zich honderden kilometers uitstrekken. Die liggen dan opeens midden in de Gobi Woestijn. Ook machtige rotspartijen gezien en een kloof die bekend staat om het feit dat er veel gieren leven. Ik heb echter geen gier gezien maar dat terzijde.
We spreken zo nu en dan met onze 'gastfamilies' allemaal Mongoolse gezinnen die een extra centje bij verdienen door een Ger te verhuren aan toeristen. 1 van de gastvaders verteld dat hij bij de laatste winter van 2009-2010 heel veel dieren is verloren. Deze winter ofewel de 'Sud' had 90 dagen extreem koud weer. Van de 40 paarden die hij had heeft hij er nu nog maar 3!!!
Al met al zijn er tijdens afgelopen winter 10 miljoen dieren omgekomen in Mongolie, van de 42 miljoen dieren die er zijn. Dat is een kwart van alle dieren!
Onze gastvader zegt verder wel gelukkig te zijn met zijn vrouw, 6 kinderen en een hele hoop kleinkinderen! Gelukkig maar :-)
Bij onze gastfamilies hebben we steeds weer een toilet met een uitzicht. Mongolen zijn namelijk gewend om hun grote en kleine behoeftes gewoon te doen op de plek waar ze zich bevinden. Maar door het toerisme hebben ze geprobeerd om toiletten te bouwen. De ene keer lukt dat wat beter dan een andere keer maar in het kort ziet een toilet er zo uit: Een klein hokje midden in het landschap, vaak zonder deur (dus MET uitzicht dat dan weer wel!), een groot gat in het midden en wat plankjes zijdelings om je voeten op te zetten ter ondersteuning. Het grote gat is gevuld met grote en kleine behoeftes, dus naar beneden kijken tijdens de processie is GEEN aanrader! Haha!
Ook het snuiten van onze neus is geen aanrader om te bekijken wat daaruit komt met al dat stof!
Afijn, ik zal jullie de details besparen.
Verder zijn we nog wezen kameel rijden bij de 'flaming cliffs' (zie: wikipedia) Kamelen stinken trouwens! Later hebben we nog wel kameel-vlees gegeten met planten uit de woestijn die ze hier Gobi-uien noemen. Dat was erg lekker!
Ik mocht tussendoor nog even paardrijden op een paard met een Mongools zadel. Dat is een klein hoog zadeltje wat helt over de voorkant van schoft van het paardje. Ik merkte meteen dat die zadels niet gemaakt zijn voor Nederlandse fiets-billen en ik heb nu blauwe plekken zo groot als vuisten tussen mijn benen zitten. T ziet er niet uit...en Matthias lacht zich rot!
Morgen gaan we voor een 9-daagse trip door Noord Mongolie heen, dat schijnt een super mooi gedeelte van Mongolie te zijn, ik ben benieuwd!!!
Hier zijn we weer, vers gewassen en verschoond na onze 7-daagse trip door de Gobi woestijn!
Eerst wat feitjes: De Gobi woestijn begint ten zuiden van de hoofdstad Ulan Bator in Mongolie. De Gobi is in totaal 1.295.000 vierkante kilometer groot en is dus meteen 1 van de grootste woenstijnen ter wereld! De woestijn strekt zich uit over het zuiden van Mongolie en het Noorden van China. Dit was voor ons al goed te zien vanuit de trein die dwars door de Gobi woestijn heen gaat.
De Gobi woestijn is niet wat men verwacht van een woestijn. Normaal denkt men aan zanderige vlakten. Dit alles integendeel; voor het grootste gedeelte bestaat de Gobi woestijn uit rotsen en prachtige landschappen en voornamelijk 1 grote leegte met hier en daar en verdwaalde kudde kamelen, schapen, geiten en/of paarden.
Onze trip begon donderdagochtend om 09.00 uur. Onze chauffeur heet Batar (wat zoiets betekent als 'held' in het Mongools) en onze gids Zolzaya.
We hebben Batar maar meteen omgedoopt tot 'Shumacher' want wat kan die vent rijden over de 'Mongoolse snelweg' Lees: ER ZIJN HIER HELEMAAL GEEN WEGEN! Alleen wat oude bandensporen die aangeven welke richting je moet nemen.
We zijn in totaal met z'n 5-en. Matthias en ik, nog een Nederlandse jongen, een Koreaanse dame en een Italiaanse dame, erg gemixt gezelschap dus!
Onze host van het Guesthouse gaf aan dat haar chauffeurs een antenne in hun hoofd hebben zitten om onze gastfamilies te vinden. In Mongolie leven met name Nomaden in hutten die ze 'Ger' noemen. Deze Ger is gemaakt van een houten constructie bedekt met vilt aan de buitenkant. Er is geen elektriciteit en geen stromend water. U begrijpt: Niet douchen en romantisch kaarslicht om je hoofd bij te stoten aan het plafond.
Afijn, die antenne in het hoofd van de chauffeur wordt 'Mongoolse intuitie' genoemd. Ik denk echter dat zijn antenne gewoon in zijn mobiele telefoon zat die bij tijd en wijlen gebruikt kon worden als we een grote stad naderden ;-)
Op onze trip hebben we een hele hoop prachtige dingen gezien. Zo zijn we bij zandduinen geweest die zich honderden kilometers uitstrekken. Die liggen dan opeens midden in de Gobi Woestijn. Ook machtige rotspartijen gezien en een kloof die bekend staat om het feit dat er veel gieren leven. Ik heb echter geen gier gezien maar dat terzijde.
We spreken zo nu en dan met onze 'gastfamilies' allemaal Mongoolse gezinnen die een extra centje bij verdienen door een Ger te verhuren aan toeristen. 1 van de gastvaders verteld dat hij bij de laatste winter van 2009-2010 heel veel dieren is verloren. Deze winter ofewel de 'Sud' had 90 dagen extreem koud weer. Van de 40 paarden die hij had heeft hij er nu nog maar 3!!!
Al met al zijn er tijdens afgelopen winter 10 miljoen dieren omgekomen in Mongolie, van de 42 miljoen dieren die er zijn. Dat is een kwart van alle dieren!
Onze gastvader zegt verder wel gelukkig te zijn met zijn vrouw, 6 kinderen en een hele hoop kleinkinderen! Gelukkig maar :-)
Bij onze gastfamilies hebben we steeds weer een toilet met een uitzicht. Mongolen zijn namelijk gewend om hun grote en kleine behoeftes gewoon te doen op de plek waar ze zich bevinden. Maar door het toerisme hebben ze geprobeerd om toiletten te bouwen. De ene keer lukt dat wat beter dan een andere keer maar in het kort ziet een toilet er zo uit: Een klein hokje midden in het landschap, vaak zonder deur (dus MET uitzicht dat dan weer wel!), een groot gat in het midden en wat plankjes zijdelings om je voeten op te zetten ter ondersteuning. Het grote gat is gevuld met grote en kleine behoeftes, dus naar beneden kijken tijdens de processie is GEEN aanrader! Haha!
Ook het snuiten van onze neus is geen aanrader om te bekijken wat daaruit komt met al dat stof!
Afijn, ik zal jullie de details besparen.
Verder zijn we nog wezen kameel rijden bij de 'flaming cliffs' (zie: wikipedia) Kamelen stinken trouwens! Later hebben we nog wel kameel-vlees gegeten met planten uit de woestijn die ze hier Gobi-uien noemen. Dat was erg lekker!
Ik mocht tussendoor nog even paardrijden op een paard met een Mongools zadel. Dat is een klein hoog zadeltje wat helt over de voorkant van schoft van het paardje. Ik merkte meteen dat die zadels niet gemaakt zijn voor Nederlandse fiets-billen en ik heb nu blauwe plekken zo groot als vuisten tussen mijn benen zitten. T ziet er niet uit...en Matthias lacht zich rot!
Morgen gaan we voor een 9-daagse trip door Noord Mongolie heen, dat schijnt een super mooi gedeelte van Mongolie te zijn, ik ben benieuwd!!!
-
14 Oktober 2010 - 04:26
Leendavid:
Las je verhaal super mooi ben net terug uit india en geniet van je verhaal in een woord prachtig nog veelgeluk op je volgende trip en hoop je nog eens na te doen -
14 Oktober 2010 - 05:16
Paulus:
Nonie! Wat een super verhaal! Prachtig geschreven zoals altijd! Ik ben jaloers op je verblijf daar! Geniet ervan! Dikke kus! -
14 Oktober 2010 - 08:03
Bolder:
Artis de partis maakt hopelijk ook nog deel uit van het gezelschap?
Mooi om jullie schijtverhalen te lezen. Dat maakt het meteen een typisch Manonnies-weblog :) -
14 Oktober 2010 - 08:06
Eef:
Yow :)
Klinkt goed meis, wat een trip zeg!! Ik ben heel blij voor je en kan me door jouw beeldende verslag helemaal voorstellen hoe overweldigend het is. Dank voor het leuke leesvoer :)! Moet me ook van het hart dat ik niet jaloers ben op jouw sanitaire voorzieningen... Ik prefereer toch een toilet met uitzicht op schonen wand-tegeltjes (het licht claustrofobische gevoel dan maar voor lief nemend...). Maar het gaat hier niet om mijn princessen-gedrag, maar om jouw avontuur, haha. Dus bij deze: nog heel veel plezier schat, geniet geniet geniet. Enne, graag uitgebreid douchen voordat je je weer bij mij voegt op het werkplein (vriendelijk, doch dringend verzoek, :P haha) Liefs Eef -
14 Oktober 2010 - 08:48
Dabber:
hahahahahha heb je nog wat gehad aan mijn schijttips? en hoe bevalt dat nu, kakken in de kou met je broek op de knieën?
ik wacht met smart op de rest,
x diep -
14 Oktober 2010 - 09:42
Jack:
Ach, zie het toilet met uitzicht als een voordeel...je hoeft m in ieder geval niet schoon te maken ;-) Maar leuke verslagen Manon, krijg er een heel goed beeld bij! Geniet lekker verder, ik kijk uit naar het volgende "shit"verhaal lol! -
14 Oktober 2010 - 09:45
BAM:
Wat is het acceleratievermogen van een kameel? Matthias zijn leeuwtje daarentegen, even niet opletten, te veel voetdruk en het beestje scheurt van 60 naar 140 in 6 seconden. Dat krijg je als je zelf een langzame gezinsbak hebt.
Wat die openbare poepdozen betreft in China zijn het dankbare kweekplekken voor kakkerlakken. De Chinezen weten van deze kakkerlakken goddelijke gerechten te bereiden (betrouwbare bron). Zou me niet verbazen als de Mongolen dit ook kennen. Weet dus wat je eet. De cirkelgang kan dus heel kort zijn.
M&M geniet van jullie eigen verbazing. Verbazing is gelijk aan stress goed voor het brein (niet voor het hart) Liefs BAM. -
14 Oktober 2010 - 13:29
Olga:
Wat een heerlijk verhaal!! Ik kan nu natuurlijk allemaal geweldige pantar verhalen vertellen, maar ik hoop dat je ons inmiddels vergeten bent!! (Hoewel dat lastig lijkt als je nog steeds tussen de mongolen zit)
ENJOY!!!! xxx -
14 Oktober 2010 - 15:52
Anne:
Geniaal verhaal weer Manon! Ik ben blij dat je zo'n grote ontwikkeling doormaakt op schijtgebied. Ik hoop ook een dag zover te komen als jij. *zucht*. Vieze scheetjes van Anne! -
15 Oktober 2010 - 20:14
Ida:
Haaai Manonnnieeee! Wat een fantastische verhalen, ik krijg bijna het gevoel dat ik stiekem in je backpack meereis! Kan niet wachten om ook de foto's te zien!
Trouwens, ik prefereer jouw lekkende plee wel boven een gat in de grond :D -
16 Oktober 2010 - 15:54
Jack:
Weet je zeker dat je niet onderste boven op dat paard bent gaan zitten...? By the way, heb jullie kaartje ontvangen met Chinees erbij, ik heb hem meteen maar even meegenomen naar de mondhygiëniste... -
16 Oktober 2010 - 20:41
Stevina:
Door dit verhaal kom ik op een idee , plee op de waranda gat is er uitzicht op de Gaffelstraat.Ruiken kamelen zo erg is het te vergelijken met mest.
Hoe smaakt kamelenvlees?
(rund,varkens of kip)
Uien,Gobi kan je daar net zo van stinken als in Ned.
Waarom niet je neus te snuiten op gedroogt stof zijn potjes die je daar overal kwijt kan.
Leuk om te lezen hoe deze mensen al hun behoeftes doen in de natuur .Wij moeten hier niet aandenken.
Wat een ervaring al dat ouderwetse gedoe.Wij zijn rijk of misschien niet?We genieten van je verhaal. Inderdaad een woestijn is voor ons een grote zandvlakte wat een ervaring dat het in een ander werelddeel niet is.
Ben nieuwsgierig naar jullie foto's
Liefs
-
17 Oktober 2010 - 12:44
Laurens:
Mooi verhaal, wil ook graag de foto's zien. Kan er maar een beetje een voorstelling van maken, maar dat is een compilatie van national geografic beelden en dat klopt vast niet. Hoe is het daar trouwens als je ziek wordt?
heb je dan een dokter in de woestijn of moet je dan gebruik maken van kruiden enzo? Oh en nog een vraag: als er bijna niks is in de woestijn waarvan maken ze dan wc papier of gaan ze eens per maand naar de super om flink in te slaan? -
18 Oktober 2010 - 17:51
Karen:
lief!! wat een heerlijk verhaal. kom nu pas achter de link. ik zal hem ook even aan pau doormailen want die denkt dat ze er niet op kan )geen facebook. hier alles goed, heerlijk gehad met Ka in Turkije! mis je!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
